Alweer een maand geleden, maar de laatste tijd blog ik niet zoveel meer. Lekker druk met werken, school, voetbal en andere activiteiten. De reden dat ik nu toch weer iets kwijt wil, is omdat ik dinsdag een CT-scan heb. Wat mij nu wel opvalt, is dat het altijd goed en prima gaat maar wanneer de controle dichterbij komt, schieten de zenuwen er toch in. Ineens voel je dan overal iets en ben je bang. Daar heb ik nu ook last van. Een steekje in mijn hals, een drukje onder mijn oksel of wanneer iemand tegen je zegt dat je nogal warm aanvoelt... Die angst die dan komt. Dat is echt niet leuk. Ik heb nu ook daarnet even moeten tranen, omdat ik bang ben. Ik zal dus erg blij zijn als die controles op 27 en 29 oktober voorbij zijn en dat ik met goed nieuws weer voor een tijdje kan ontspannen. Op 27 Oktober moet ik terug bij de radiotherapeut en op de 29e bij mijn oncoloog. De radiotherapeut zal misschien wel miepen, waarom ik 2 controles in 1 week heb. Mij maakt het niets uit. Ik kom liever 100 keer in het ziekenhuis en dat alles goed is dan dat ik een keer te weinig kom. Die rust en zekerheid die ik dan bij een controle krijg, dat maakt mij gewoon keer op keer vrolijk. Het gaat verders goed en ik hoop dat het zo blijft.
Mijn haar groeit ook als een gek. Ik heb het al een paar keer bijgepunt. Die korte look vind ik wel iets hebben. Toch mis ik mijn lange lokken een beetje en wil ik het toch weer lang laten groeien. Eerst hoor je iedereen nog zeggen dat het korte haar mij zo goed staat, maar als ik vertel dat ik liever mijn lange haren terug wil hebben, zeggen de meeste:"Ja, dat stond je toch veel leuker dat dit." Snap wel dat mensen je feelings niet willen krenken, maar ze waaien wel met alle winden mee. Soms kom ik ook mensen tegen op het winkelcentrum die ik al een lange tijd niet meer gezien heb. Dan vragen ze mij altijd, wat ik met mijn haar gedaan heb. Ik heb dan geen zin om alles te vertellen, want dan willen mensen alles vanaf dag 1 weten (want mensen zijn nieuwsgierige wezens, leedvermakers en ze hebben weer iets om te vertellen tegen anderen mensen). Dan zeg ik gewoon dat ik toe was aan iets nieuws. In een enkel geval heb ik gezegd dat ik een weddenschap verloren had. Hahahahaha. Ja, ik wil dit hele gedoe achter mij laten. Vergeten doe je niet, maar je wilt er ook niet constant aan terugdenken of dat mensen de rest van je leven medelijden met je hebben. Heel lief die interesse, maat het leven gaat verder. Tuurlijk, ik ben niet te beroerd om antwoord te geven op s'Nederlands meest gestelde vraag: "Hoe gaat het met je?", maar het hele verhaal vertellen doe ik niet meer. Misschien klinkt dit voor sommige mensen hard, maar zo denk ik er wel over. Er zijn zoveel mensen die mij kennen en het niet weten. Sorry, maar dat mij gewoon teveel pijn. Zo ging ik een keer kleine boodschapjes halen bij de Appiej heijn. 2 Uur later kwam ik de winkel pas uit met maar 6 artikelen. In die 2 uur ben ik door 3 mensen gevraagd om alles te vertellen, want ze hadden wel iets meegekregen. Toen ik thuis kwam heb ik gewoon keihard lopen janken. De keren dat je het verhaal verteld, voelen aan alsof je jezelf keer op keer die ziekte inwrijft. Dat doet pijn. Terwijl je dan alles verteld, denk je terug aan iedere dag dat je meemaakte, aan iedere emotie die je voelde, aan alle ellende. Het verhaal aan lotgenootjes vertellen is iets anders. Je hoopt dat je die mensen dan kan helpen enzo, maar opnieuw vertellen aan die leedvermakers? Nee. Dat is eruit. Dat zat mij even zo dwars.
Gelukkig leef ik ook nog. Zo werk ik alweer 32 uur per week en voetbal ik 3 maal per week. Verder ga ik ook naar school en ga ik uit met vriendinnen. Ik zei onlangs tegen mijn moeder nog:"Alsof ik nooit ziek ben geweest." Ik doe gewoon de dingen die ik voorheen ook deed, alleen nu met meer wijsheid en plezier. Aankomende zaterdag hebben we vanuit werk, een teamuitje. We zijn dan zo'n beetje de hele dag weg. En s'Avonds heb ik een dancefeest op de voetbalclub die tot in de vroege uurtjes duurt. Heel handig als je de volgende dag alweer om 10 uur op het veld moet staan. Ahum.
claiming irs.gov number one some ss, drinking water in portugal, drinking water in new orleans, drinking water in america, drinking water ice chest.
Комментариев нет:
Отправить комментарий